Ulica Staszica - kamienice

Historia zabudowy

Pierzeja ta była zabudowana najpóźniej. W 1591 sześć placów świeciło pustkami, na dwóch pozostałych stał 1 dom – Greka Manuellego Masapety - nr 21, a drugi nr 25 na parceli narożnej był dopiero rozpoczęty przez Bernarda Moranda. Jeszcze w 1603 dwie skrajne parcele były nie zabudowane. Dlatego też Jan Zamoyski, troszcząc się o wygląd miasta wydał w 1599, 1600 i 1603 uniwersały nawołujące właścicieli działek „aby domy starannie budowali i kończyli”. Sytuacja zmieniła się w pierwszym dziesięcioleciu XVII w. – kiedy to powstała dość regularna zabudowa jednopiętrowa z attykami czterookiennymi, z takąż liczbą arkad i podcieni. Arkady miały smukłe proporcje i boniowane lica, przez co były najbardziej bliskie włoskim pierwowzorom.

Na wsch., pozarynkowym odcinku ul. Staszica zw. dawniej ul. Bełską znajdują się 4 kamienice podcieniowe (nr 9 – 15), restaurowane w l. 1975 – 77.
(Źródło: Kowalczyk Jerzy: Zamość. Przewodnik. Zamojski Ośrodek Informacji Turystycznej, Zamość 1995).