Kamienice Rynek wschód

Kamienica „Piechowiczowska”

Rynek Wielki 2 ( pierzeja wschodnia, blok pd.)

Jest świadectwem niezwykłej tradycji trwającej od przeszło 350 lat, polegającej na utrzymaniu w niej do dzisiaj apteki. Jednopiętrową kamienicę z attyką wzniósł po 1609 Szymon Piechowicz z Turobina, aptekarz i profesor medycyny w Akademii Zamojskiej, jej wieloletni zasłużony rektor. Dom nabywali kolejni zamojscy aptekarze. Jeden z nich, Jan Nachtygal, po roku 1783 nadbudował II piętro znosząc attykę. Manierystyczny portal arkadowy z ciosu, z pocz. XVII w., bogato dekorowany rozetami i uskrzydlonymi główkami aniołów w przyłączach, z kartuszem i gmerkiem, przypominającym herb Rola w kluczu arkady i zwijanym gzymsem, był zapewne dziełem rzeźbiarza z manierystycznej „szkoły” pińczowskiej. Dobrze zachował się układ pomieszczeń z charakterystyczną sienią ze schodami na wprost oraz ciągiem przesklepionych pomieszczeń na parterze, zajętych przez aptekę. W przedniej izbie (której w 1956 przywrócono okna wychodzące na podcień i wejście do sieni) znajduje się interesujący zespół ciemnych, dębowych szaf z końca XIX w., o eklektycznych formach stylowych, obstalowany przez ostatnią „dynastię” aptekarzy Kłossowskich. Po Kłossowskich do upaństwowienia w 1951 dzierżawił aptekę Feliks Łagnowski. W okresie powojennym zostało niestety rozproszonych wiele cennych i starych naczyń aptecznych (niektóre z nich trafiły do Muzeum Farmaceutycznego w Krakowie); pozostałe znajdują się w izbie pamiątek na piętrze, w wyposażeniu której także zabytkowe meble z apteki w Krasnobrodzie. Z księgozbioru Kłossowskich i Łagnowskiego zachowały się m.in. leksykony, słowniki i czasopisma, a także literatura fachowa w językach obcych. W l. 1973 – 76 przeprowadzono restaurację i konserwację kamienicy, w tym także jej wyposażenia. Wnętrza I piętra dekorują klasycystyczne polichromie.
(Źródło: Kowalczyk Jerzy: Zamość. Przewodnik. Zamojski Ośrodek Informacji Turystycznej, Zamość 1995).