Kamienice Ormiańskie

Szafirowa

Kamienica „Pod Małżeństwem” lub „Szafirowa” (nr 24) – z trójarkadowym podcieniem , 4- osiowa, podobnie jak poprzednie dwukondygnacyjna, pierwotnie własność Gabriela Aryswowicza, wzniesiona po 1642, swoje dawne nazwy zawdzięcza nie istniejącym dziś przedstawieniom i kolorytowi polichromii (odtworzonemu). Wizerunek „Małżeństwa” mógł zniknąć z fasady już w końcu XVII w., gdy budynek został własnością dominikanów. Jest to chyba najbardziej typowa z ormiańskich kamienic w Zamościu. Wzniesiona została jako piętrowa z attyką przez ormiańskiego kupca Tomasza lub jego następcę, który pozostawił swój ormiański gmerk z inicjałami GP na kartuszu w portalu wejściowym pod arkadami. Fasada wyróżnia się dwoma fryzami: dolny z ornamentem geometrycznym, górny z płaską stylizowaną dekoracją roślinną – obydwa o cechach orientalnych, zgodnych z gustem ormiańskiego zleceniodawcy. Fryz attyki z pilastrami i hermami został wykorzystany przy nadbudowie II piętra przed 1900. Wnętrza zachowały wiele ze swojego pierwotnego układu. W niewielkiej izbie tylnej, krytej stropem belkowym, istnieje wystrój z 2 ćw. XVII w., a więc przy ścianie od podwórza 4 filary z przysadzistymi rzymsko – doryckimi półkolumnami, ujmujące okna i drzwi wejściowe, a także fragmenty polichromowanego fryzu z medalionami i ornamentami roślinnymi. Sale kamienicy wykorzystywane są obecnie przez Muzeum Okręgowe do organizacji wystaw czasowych.
(Źródło: Kowalczyk Jerzy: Zamość. Przewodnik. Zamojski Ośrodek Informacji Turystycznej, Zamość 1995).