Roztocze Zachodnie - Radecznica
Zabytki
1. Klasztor bernardynów i kościół św. Antoniego – z końca XVII w. Barokowa dwuwieżowa fasada kościoła jest ozdobiona zdwojonymi pilastrami i wydatnymi gzymsami. Jednonawowe wnętrze przykrywa sklepienie kolebkowe z lunetami. Podobne sklepienie znajduje się w węższym i niższym prezbiterium, zamkniętym półkoliście. Na sklepieniach i ścianie tęczowej polichromia. Doskonale kontrastują z nią trzy neobarokowe ołtarze. W ołtarzu głównym obraz św. Antoniego. Świątynia znana jest także z cyklu obrazów z życia św. Antoniego (pędzla lokalnego artysty Gabriela Sławińskiego; XVIII w.). W sąsiedztwie cztery murowane kaplice: szpitalna z 1907 r. i trzy z przełomu XVII i XVIII w. Warto wspomnieć także o parku ( Lasek św. Antoniego). Do kościoła prowadzi biegnący w górę murowany tunel kryjący 102 schody. Wejście do niego stanowi oryginalna brama zdobiona rzeźbami. Odpust – 13 czerwca.
(Źródło: Pawłowski Artur: Roztocze Przewodnik. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Piastów 2011).
2. Kaplica „na wodzie” – drewniana, prawdopodobnie z 1824 r., postawiona w miejsce starszej z XVII w. Zbudowana na planie ośmioboku, zwieńczona jest namiotowym dachem ze smukłą sygnaturką. W sąsiedztwie kaplicy, na wyspie pośrodku stawu postawiono figurkę św. Antoniego.
(Źródło: Pawłowski Artur: Roztocze Przewodnik. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Piastów 2011).
Kaplica p.w. Św. Franciszka w Radecznicy - obiekt wzniesiony w 1926 roku jako kaplica odpustowa ze spowiednicami. Pracami przy budowie kaplicy kierował ówczesny gwardian a późniejszy prowincjał bernardynów O. Metody Sikora. Kaplica położona w części szpitalnej klasztoru. Kaplica murowana z cegły, otynkowana. Sklepienie kolebkowe z lunetami, dach dwuspadowy z sygnaturką, kryty blachą. Arkadowe galerie boczne, kryte dachami pulpitowymi. Drzwi wejściowe, płycinowe, czterodzielne z przeszklonym nadświetlem, drzwi boczne trójdzielne. Zewnętrzne schodki kamienne. W galeriach sklepienia kolebkowe na gurtach. Obiekt założony na planie prostokąta, ujętego z dwóch stron arkadowymi galeriami, z tyłu przylegają współczesne pawilony szpitalne. Korpus główny kryty dachem dwuspadowym, boczne galerie - pulpitowym. Elewacja frontowa 1-osiowa, ujęta na narożach zdwojonymi pilastrami. Na osi portal wejściowy zamknięty półkolistą archiwoltą, zdobioną trzema płaskimi listwami. Przy lewym pilastrze żeliwna ambona z wejściem po schodkach, na belce architrawu daty: 1226, 1912. Całość wieńczy szczyt ujęty z dwu stron wolutowymi spływami. Na osi konchowa wnęka z figurką św. Franciszka. Elewacja frontowa galerii bocznych przepruta arkadami wspartymi na trzech słupach, w narożach pilastry. Wnętrze jednoprzestrzenne zamknięte półkoliście w części prezbiterium. Ściany i sklepienie pokryte polichromią.
(Źródło: Strona internetowa Lubelskiej Fundacji Odnowy Zabytków http://panel.lfoz.lublin.pl).
