Roztocze Środkowe - Zwierzyniec
Izba Leśna we Floriance
Florianka to obecnie osada leśna w RPN położona w odległości 6,5 km od Zwierzyńca i 2,5 km od Górecka Starego. Dawniej była to ordynacka osada leśna, położona na skraju lasów zwierzynieckich, przy dawnym gościńcu prowadzącym ze Zwierzyńca do Górecka Starego. Obecnie znajduje się tu Ośrodek Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego oraz Izba Leśna.
Izba Leśna we Floriance powstała w oparciu o zabudowania leśniczówki z 1830 roku. Prace przeprowadzono tak, by ukazać obraz siedliska i gospodarki pod koniec lat trzydziestych XX wieku. Izba Leśna ma przypominać burzliwą historię tego miejsca, zapoznawać z prowadzoną gospodarką rolną i leśną. Prezentowana ekspozycja ukazuje życie rodziny Szklarzy, zamieszkujących to miejsce w latach 1919 - 1937. W Izbie Leśnej oprócz ekspozycji stałej odtwarzającej kancelarię leśniczego, kuchnię i sypialnię, prezentowane są wystawy czasowe dotyczące środowiska przyrodniczego Florianki, jej historii, kultury obyczajów i obrzędów. Wystawy stałe jak i czasowe są aranżowane sezonowo.
Szczególną uwagę poświęcono gospodarce leśnej prowadzonej na terenach Ordynacji Zamojskiej. W celu oddania klimatu jaki tu zapewne panował w 1938 r. odtworzono poza zabudowaniami, sad ze starymi odmianami drzew, zrekonstruowano sadzawkę - miejsce rozrodu płazów. Dawną stajnię adaptowano na zieloną salę.
Siedlisko to pełni również rolę punktu informacji turystycznej, sprzedaży wydawnictw i kart wstępu na teren Parku.
Izba Leśna we Floriance czynna jest w sezonie turystycznym. Poza sezonem, zwiedzanie możliwe jest po wcześniejszym telefonicznym zgłoszeniu w Ośrodku Edukacyjno-Muzealnym RPN, tel. 84 68 72 286.
Naprzeciw Izby Leśnej odtworzono stawik, który jest miejscem rozrodu płazów. Można tu zaobserwować m. in. traszkę zwyczajną i żabę moczarową.
We Floriance urodziła się w 1902 r. i wychowała malarka Aleksandra Wachniewska. Była córką Franciszka Fejfer-Stankowskiego. Osoba ojca, zamiłowanego przyrodnika, atmosfera domu rodzinnego oraz urok lasów, pól i krajobrazów Florianki kształtowały wrażliwość artystki na piękno tej ziemi. Absolwentka warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych swoją działalność artystyczną łączyła z pracą na rzecz ochrony przyrody i dziedzictwa kulturowego Roztocza. Od 1939 r. do śmierci w 1989 roku mieszkała w Zwierzyńcu. Prowadziła rysunkową i fotograficzną dokumentację zabytkowych drzew i obiektów architektonicznych. Walczyła o ochronę okolicznych lasów przed nadmierną eksploatacją. Była popularyzatorką piękna przyrody Roztocza, m.in. jako nauczycielka w Gimnazjum Leśnym w Zwierzyńcu, gdzie stworzyła pracownię przyrodniczą, a na organizowanych przez siebie wycieczkach krajoznawczych zapoznawała uczniów z przyrodą Zamojszczyzny i uczyła szacunku do niej. Współpracowała z Państwową Radą Ochrony Przyrody w Krakowie i pełniła z jej ramienia funkcję społecznego delegata na Zamojszczyźnie. Swoją działalnością przyczyniła się znacznie do utworzenia wielu roztoczańskich rezerwatów przyrody, a także Roztoczańskiego Parku Narodowego.
Była wybitną artystką malarką, a pejzaż Roztocza zwłaszcza piękno starych drzew: jodeł, buków, lip, dębów był głównym motywem jej obrazów.
*Na terenie Parku cała przyroda ożywiona i nieożywiona podlega ochronie
Zasady zwiedzania (wyciąg)
§1 Zwiedzanie Roztoczańskiego Parku Narodowego może się odbywać wyznaczonymi drogami, szlakami i ścieżkami, od wschodu do zachodu słońca;
§ 2 Zwiedzanie Parku ścieżkami poznawczymi w zorganizowanej grupie liczącej ponad 10 osób wymaga udziału przewodnika, posiadającego licencję wystawioną przez RPN lub innej osoby upoważnionej przez Dyrektora Roztoczańskiego Parku Narodowego;
§ 3 Za wstęp na ścieżkę na Bukową Górę oraz trasę rowerową do Florianki pobierane są opłaty w wysokości ustalonej przez Dyrektora Roztoczańskiego Parku Narodowego;
§ 4 Zwiedzający zobowiązani są do przestrzegania zasad zwiedzania oraz zakazów wynikających z regulaminu udostępniania Roztoczańskiego Parku Narodowego.
(Źródło: http://www.roztoczanskipn.pl za zgodą Dyrekcji Roztoczańskiego Parku Narodowego).
