Roztocze Środkowe - Zwierzyniec
Hodowla koników polskich w RPN
Hodowla koników polskich w Roztoczańskim Parku Narodowym rozpoczęła się w 1982 r. Zainicjowana została przez prof. dr hab. Mirosława Kownackiego, zaakceptowana przez Radę Naukową i dyrektora RPN mgr inż. Zdzisława Kotułę. Na potrzeby hodowli wygrodzono ok. 40 ha powierzchni leśnej z niewielkimi połaciami polan i łąk śródleśnych i w dniu 16 lipca 1982 r. wpuszczono do wydzielonej powierzchni 4 klacze oraz 1 ogiera. Ta w założeniach rezerwatowa hodowla konika przyjęła nazwę "Ostoja", w jej skład weszły 4 klacze i 1 ogier. Żeby nie używać określenia "Rezerwat" przyjęto nazwę "Ostoja" Konika Polskiego”. Ostoja została w 1985 roku powiększona o 60 ha, w jej skład weszły Stawy "Echo" , a w 2001 roku o dalsze 80 ha. Aktualnie jej powierzchnia wynosi 180 ha. Przebywa w niej 7 klaczy stadnych, 1 ogier tabunowy i przychówek do 1,5 roku. Każdego roku w Ostoi rodzi się 6 - 7 źrebiąt, które są odławiane po przebyciu w rezerwacie przynajmniej jednego okresu zimowego. Koniki przebywając w Ostoi same zdobywają pokarm, wychowują młode bez ingerencji człowieka. W okresie zimowym są dokarmiane sianem. Cele hodowli zachowawczej to:
- utrzymanie populacji konika dobrze przygotowanej do bytowania w naturalnych warunkach w tym rejonie kraju,
- zachowanie i doskonalenie typu konika polskiego,
- utrzymanie silnej konstytucji (kondycji) połączonej z odpornością na choroby i ciężkie warunki bytowania,
- umożliwienie tworzenia się naturalnego behawioru stadnego tj. przewodnictwo w stadzie, wykreowanie ogiera tabunowego, naturalny dobór hodowlany,
- odławianie sztuk, które zostały naturalnie wyselekcjonowane.
W 1996 r. w Roztoczańskim Parku Narodowym utworzona została hodowla stajenna na Floriance. Początek dały jej klacze wyłączone z hodowli rezerwatowej, jak również zakupione z rezerwatowej hodowli zachowawczej w Popielnie. Hodowla stajenna jest uzupełnieniem hodowli rezerwatowej. Pozwala na utrzymanie koników odłączonych z Ostoi oraz częściowe ich przygotowanie do współpracy z człowiekiem tj. pracy i użytkowania wierzchowego jak i zaprzęgowego. Corocznie kilka koników w wieku 2 - 3 lat jest sprzedawanych.
Powstanie hodowli stajennej umożliwiło zachowanie zasobów kulturowych i historycznych związanych z osadą leśną o nazwie Florianka. Dzięki rozpoczęciu hodowli konika odnowiono zabytkowe obiekty budowlane ratując je przed zniszczeniem. Na potrzeby hodowli rezerwatowej i stajennej użytkowane jest ok. 35 ha użytków rolnych (łąki, pastwiska, gleby orne), które w zupełności zabezpieczają zapotrzebowanie na karmę. W 1999 roku na bazie obu hodowli utworzono Ośrodek Hodowli Zachowawczej Konika Polskiego. Jest to ważny moment w historii hodowli konika polskiego w RPN, ponieważ uznaje ją za zachowawczą, której podstawą jest hodowla rezerwatowa.
(Źródło: http://www.roztoczanskipn.pl za zgodą Dyrekcji Roztoczańskiego Parku Narodowego).
