• | Drukuj |

Hrebenne – wieś położona  w gminie Horodło, w powiecie hrubieszowskim , na wysokości 250 m n.p.m., nad Prutnikiem, notowana już w I poł. XV w. jako wieś prywatna założona na prawie wołoskim. W 1486 r. jej właścicielem był Kamieniecki, w 1491 r. Zbrożek, a w 1497 r. Małdrzyk. W następnym stuleciu stała się królewską i weszła w skład starostwa bełskiego. W 1564 r. istniały tu 23 „dworzyszcza”, dwie karczmy i cerkiew. W 1565 r. wieś otrzymał od króla wojewoda bełski Stanisław Zamoyski. Pod koniec XVI w. doszło do buntu chłopów przeciwko nadmiernemu uciskowi, przez co spotkały ich srogie represje. W 1787 r. wieś sprzedano Romanowskim. W XIX w., jak podaje Słownik geograficzny Królestwa Polskiego miejscowość była słynna tem, że tutejsi włościanie umieli leczyć chorobę z Ameryki po Europie rozmnożoną. 13 XII 1918 r. pod Hrebennem doszło do starcia polskich ułanów z oddziałami ukraińskimi (wycofały się one potem w okolice Uhnowa). Podczas spisu w 1921 r. we wsi było 239 domów i 1 046 mieszkańców, w tym 927 Ukraińców. Wysiedlono ich po II wojnie światowej, a zabudowania po nich zostały w większości zniszczone.
(Źródło: Pawłowski Artur: Roztocze Przewodnik. Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, Piastów 2011).